i love IRAN

سلام ب همه، همه کسایی ک اتفاقی یا اختیاری پا به وبلاگ من گذاشتن
اینجا پر است از حرف دل حرف هایی ک نه برای بد گویی از کسی و از سر عقل نوشته شده اند اینا حرفای دلی کسی است ک جایی ندارد جز اینجا

i love IRAN...

و در آخرین روزهای سالی هستیم که در آن هر کسی قصه ای داشت و سرنوشتی یکی از سیاهی به سفیدی گرایش پیدا کرد و دیگری از سفیدی به سیاهی، بعضی ها هم همچنان خاکستری ماندند خاکستری یعنی نه سیاه و نه سفید اصلا مگر سیاه و سفید خالص هم هست شاید باشد شاید نباشد اما ما انسان ها معمولا خاکستری خاکستری هستیم مثل هوای شهری که در اطراف آن مازوت می سوزانند برای رفع نیاز انرژی صنایعش تا خانه ها گرم باشد از گاز طبیعی. نمی دانی چنین هوایی سالم است یا ناسالم خود هوا خوشحال است یا ناراحت اما سرفه های پیرمرد ها و پیرزن ها گواه از ناسالمی هوایی میدهد که قرار است زندگی بدهد نه عذاب اصلا چه می گویم این روزها که هوا گرم است آنقدر گرم ک دیگر بخاری اتاقم هم حتی شب ها روشن نمیشود و دیگر خبری از مازوت و هوای ناراحت نیست البت که من هیچ وقت آن هوای زشت را استشمام نکردم زیرا اینجا هوا همیشه پاک است مگر گاهی که مدفوع دام های همسایه را از طویله شان خارج می کنند چنان بوی بدی می دهد که دوست دارم مازوت شهرها را در آغوش بگیرم و بگویم تو بهترین دوست دنیایی تو آزاد دهنده ریه های من بهترین بوی دنیایی از هوا بگذریم زیرا دیگر گذشته است و خدا میداند دوباره باز هوا کی اینقدر سرد بشود و کی دوباره مازوت بشود تیتر اکثر نشریات و وب سایت ها و روزنامه ها امروز 13 اسفند بیشتر مردم درگیر عید هستند درگیر خرید وای عجب کلمه لاکچری گفتم خرید مگر می شود خرید هم کرد مثلا میشود آجیل خرید یا میوه یا لباس نو ، این روزها ایامی هست ک والدین اول خاسته های بچه ها را فراهم میکنند و بعد نوبت خودشان می رسد اما اولویت اول حتی بالاتر از لباس بچه ها خرید میحتاج برای خانه است منظورم آجیل و شیرینی و میوه نیست ها منظورم برنج هندی و روغن و حبوبات و سویا i love IRAN...

گلایه ای ندارم و حرفی هم نمیزنم به آدمای اطرافم، اما خیلی ها هیچ کاری نمیکنن هیچ کاری ک حس کنی واست مفید هستن و توی هیچ لحظه سختی کنارت نبودن و حتی هیچ چیزی ازت نمیدونن اما خیلی محترمانه ی ساعت واست حرف میزنن و نظریه میدن و اونقدر محترمانه حرف میزنن که نمیشه بهشون گفت خفه شو، ساکت باش یا ببند و جای اینک ی سنگ جلو پات رو بردارن ی سری حرف توی سرت می کارن که بعد رشد حرفاشون توی ی ذهن مریض مثل من باعث فاجعه میشن. ممنون از کسانی ک نشناختن نفهمیدن و درک نکردن اما فقط حرف زدن و سلام به پنجمین دوره دیوانگی من، حالا اینقدم زود بهش سلام ندم شاید اومده و بره اما اومده با همه نوع سردردی و همه نوع حال بدی :( i love IRAN...